ئوسمانجان ساۋۇت: ئانا تىلىم

ئوسمانجان ساۋۇت

ئانا تىلىم

سەندە بار تەڭداشسىز ئىلاھىي قۇدرەت،

يىللارنىڭ قوينىدا غالىپسەن ئەبەد.

سەن ئېسىل كۈيلەرنى قۇيدۇڭ قۇلاققا،

قولۇمغا تۇتقۇزدۇڭ بەئەينى جەننەت.

سەن ئىزھار قىلمىغان نازۇك ھېكمەت يوق،

ھەر مەنا سەندىكى چېچىلغان ئۇرۇق.

رەنا سەن ئالەمدە رەنالار ئارا،

يۈرىكىم پۈتۈندۇر، روھلىرىممۇ توق.

ھەر مۆچەڭ باغرىمدۇر سۆيگۈگە سوغراق،

مۆچەڭدىن كەچكىچە ئۆلگىنىم خوپراق.

ھەر مۆچەڭ يېنىدا بىردىن قۇياش بار،

ھەر مۆچەڭ بىر زېمىن، بىر سويام تۇپراق.

شولىدەك ۋالىلداپ چاقنايسەن ھامان،

چاڭ قونماس، پاكىزسەن، جاۋاھىر جانان.

پەرىزات جىلۋەڭدىن تاشمۇ پەرىزات

ۋە مېنىڭ ئۆمرۈممۇ، يولۇممۇ راۋان.

———————-

ئاپتورنىڭ قەشقەر ئۇيغۇر نەشرىياتى 1997-يىلى نەشىر قىلغان «تەڭرىتاغ شاماللىرى» ناملىق توپلىمىدىن ئېلىندى.